Tuesday, December 18, 2007


LITTLE SISTER


Hey sister are you all alone?
I'm standing out your window
Hey little sister can I come inside there
I want to show you all my love
I want to be the only one
I know you like nobody ever,

Little sister can't you find another way
No more living life behind a shadow

You whisper secrets in my ear
Slowly dancing cheek to cheek
Such a sweet thing when you open up, baby
They say I'll only do you wrong
Come together cause I understand
Just who you really are ?

Little sister can't you find another way
No more living life behind a shadow

Tayzar


အခန္း

ညေနဟာ
က်ီးကန္းေတြနဲ႔ျပည့္ေနတယ္။

အာသာမေျပေသးတဲ့ေနေရာင္က
သူ႔ရဲ႕ေက်ာ္ၾကားတဲ့ေရႊေရာင္နဲ႔
သရက္ပင္ႀကီးကုိေပြ႔ဖက္လုိ႔
ခြဲရအုန္းေတာ့မယ္ေပါ့ေလ။

အခုေန
ေျမႀကီးေပၚလမ္းေလ်ာက္ရရင္
ဘယ္ေလာက္အရသာရွိလုိက္မလဲ။

ဒီေန႔အဖုိ႔
ေနာက္ဆုံးေသာ့ခေလာက္ပိတ္သံက
ငါ့ကုိ အိတ္တလုံးထဲေကာက္ထည့္ခဲ့။

သူသာအနားမွာရွိရင္
စိတ္ကုိဆူးစူးသြားၿပီလုိ႔
တုိးတုိးေလးေျပာမိအုန္းမယ္။

ညေနဟာ
က်ီးကန္းေတြနဲ႔ျပည့္ေနေတာ့တယ္။

ႏွင္းခါးမုိး

Saturday, December 15, 2007

ႏွစ္ေယာက္

မနက္ေစာေစာ လမ္းေလ်ွာက္ျခင္းကို

သင္ယံုၾကည္သလားလို႔ ျပဴတင္းေပါက္က ေမးလိုက္တယ္
ေတြေ၀စိတ္နဲ႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ၾကည္လင္တဲ့ မွန္ ၆ခ်ပ္ကိုျဖတ္ၿပီး တိမ္ညိဳေတြဟာ
ခ်ိန္းထားသူရွိေနသလို သြားေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ..........

သင္ဟာ အၾကင္နာကို ေတာင့္တေနသလားလို႔
ေခါင္မိုးက ေမးလိုက္တယ္
စိတ္က ေခါင္မိုးဆီ ေရာက္သြားေတာ့ ေခါင္မိုးေပၚ
မိုးတေျဖာက္ေျဖာက္ က်ေနသံ ၾကားလိုက္ရတယ္ .....

တကယ္ေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ဟာ......
အိပ္ရာတစ္ခုေပၚ အိပ္ေနတာမဟုတ္ပဲ
ရုံးခန္းတခုရဲ႔ စားပဲြေပၚမွာ အိပ္ေနတာပါ.........
(ခင္၀မ္း)

မိေအးအေၾကာင္း

ပါးစပ္ထဲ၀ါးစရာရွိရင္

တိမ္ေတြျပာေနလိမ္.မယ္ ။

အခုလုိနားဆင္ေနရတာ

(ေခြးတံဆိပ္)

ဓါတ္ျပားေခာတ္ကုိ သြားသတိရမိေစတယ္ ။

မွတ္စုစာအုပ္ကုိ ဖြင္.ၾကည္.ေတာ.

သေဘၤာဟာ

ေသာင္တင္ဆဲ ။

ရယ္စရာ

ေမာစရာေတြ

ေဟာဒီေျငာင္.က်င္းမွာ

ဘယ္လုိနည္းနဲ.ေက်ာခင္းရေကာင္းမွာလဲ ။

စာရြက္ေပၚက ေမးခြန္းေပါ.

" ဒီေႏြဟာ

ျခင္းၾကားနဲ.ေရသယ္လာတဲ.ေႏြပဲလား "

အုိေအာင္


နံရံဂစ္တာ





ခုံတန္းၿပာေတြ မၿပာတဲ႔အထိ
လေရာင္၀ါလည္း မ၀ါေတာ႔
စံပယ္ပြင္႔ေတြ မပြင္႔ဘူး။
မာနနဲ႕ခ်ိတ္တြယ္ေနတဲ႔ မိုးေတြ
ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ႔ေလေတြဆီ
ေရာက္လာေပမယ္႔ ေရာက္မလာဘူး။
ၾကည္႔ရင္ၿမင္ႏုိိင္ေပမယ္႔
ၾကည္႔လို႕မွမၿမင္ႏိုင္ေအာင္
ႏွင္းေတြက်ေနတာပါႏွင္း
ခံစားခ်က္ၿပင္းထန္တဲ႔ ရင္ခြင္တစ္လံုးဟာ
လြမ္းလို႔ေသေတာင္ မလြမ္းေတာ႔ဘူး။


၀ိုင္ခ်ိဳ

ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ ၊ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၀
ပရိေဘာဂမ်ား


သူ႔အိမ္ေဂဟာ တခမ္းတနား လွပေအာင္
အျမဲတမ္း သူေနရာ ခ်တတ္တယ္။

အိမ္ကုိေရာက္ဖူးတဲ႔ လူၾကီးလူေကာင္းတုိင္းက
တအံ႔တၾသ ခ်ီးမြမး္ခန္းဖြင္႔ရေလာက္ေအာင္
သူေတာ္တယ္။

ကႏုတ္ပန္းနဲ႔ ေ႐ွးေဟာင္း ထိုင္ခုံေတြက
သူ႔ကုိ မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္တစ္ေယာက္လုိ႔ အထင္ေရာက္ေစတယ္။

ထိုင္ေနက် သူ႔ထိုင္ခုံ အေပၚတည္႔တည္႔ နံရံမွာေတာ႔
အမဲလုိက္ ေသနတ္နဲ႔ ေခါင္းပါတဲ႔ က်ားေရခံြၾကီးက
သူေျပာသမွ် စကားတုိင္းကုိ အေလးအနက္ ျဖစ္ေစတယ္။

သူစုေဆာင္းထားသမွ် ပန္းခ်ီကားအားလုံး
ဘယ္သူမွ မျမင္ေအာင္ သိမ္းထားေလ႔႐ွိတယ္
လုိအပ္မွ ႓ည္႔ခန္းနံရံမွာ တစ္ခ်ပ္ခ်င္း ခ်ိတ္ဆြဲ
ဒါက ပစ္မွတ္ ကုိ တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ မွန္ေအာင္ ပစ္တတ္သူမွန္း
သူ႔စြမး္ရည္နဲ႔ သူ႔ပညာကုိ သိသာေစတယ္။

ျပႆနာေတြ သူေျဖ႐ွင္းတဲ႔အခါ
စာၾကည္႔ခန္းထဲမွာ သူေတြ႔ဆုံတယ္
အခန္းပတ္လည္က စာအုပ္ဗီ႐ုိၾကီးေတြထဲမွာေတာ႔
သူ႔အတြက္ ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြကုိ
အကၡရာစဥ္အတိုင္း စနစ္တက် စီရီထားတယ္။

ဆင္၀င္ေအာက္က ႐ွားပါးဂမုန္းေတြနဲ႔
၀ရန္တာမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ႔ သစ္ခြမ်ိဳးစုံကုိေတာ႔
ျဖစ္ရပ္မွန္ေတြ ဆီကေန အာ႐ုံလွည္႔စားဖုိ႔အတြက္
တန္ဖိုးၾကီးၾကီးေပးျပီး သူစုေဆာင္းထားတယ္။

သူ႔အသုံးအေဆာင္ ပရိေဘာကေတြထဲမွာေတာ႔
ကြ်န္မဟာ ေစ်းအေပါဆုံးျဖစ္လိမ္႔မယ္
ေန႔ဘက္၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ
ညဘက္၊ သူ႔အိပ္ခန္းထဲမွာ
စနစ္တက် သူေနရာခ်တတ္တယ္။

သူ႔ဘက္ကလည္း ေတြးေနလိမ္႔မယ္
သူ႔အသုံးအေဆာင္ ပရိေဘာဂေတြထဲမွာ
သူ႕ကုိ၊ သံသယမ်က္လုံးနဲ႔ ျပန္ၾကည္႔တတ္တယ္ဆုိလုိ႔
ကြ်န္မ တစ္ေယာက္တည္း ႐ွိလိိမ္႔မယ္လုိ႔။

ဒါေပမဲ႔ ကြ်န္မရဲ႔ ေဒါသနဲ႔ ေၾကကြဲမႈေတြကုိေတာ႔
စကားလုံးေတြအျဖစ္ ဘယ္ေတာ႔မွ
ေျပာင္းလဲခြင္႔ မရခဲ႔ဘူး
သူ႔ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္းေတြေပၚက
အက္ေၾကာငး္ရာေတြလုိေပါ႔
ျပင္ဆင္လုိက္လုိ႔ တန္ဖိုးေလ်ာ႔သြားမွာမ်ိဳးကုိ
သူ မလုိလားဘူး။

ဒီအတြက္လည္း အားလုံး သူစီစဥ္ျပီးသားပါ
ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ခုတင္ နဲ႔ ျပတင္းေပါက္ဘက္အျခမ္းကုိ
ကြ်န္မအတြက္ သီးသန္႔၊ သူေပးထားတယ္
လမင္းကုိ အခ်ိန္အၾကာဆုံး၊အလွဆုံး ျမင္ရတဲ႔
အိမ္ေဂဟာရဲ႔ အေကာင္းဆုံး ျပတင္းေပါက္ေပါ႔
နာၾကည္းခ်က္တုိင္းကုိ ကြ်န္မေျပာျပလုိက္တဲ႔အခါ
လမင္းကလည္း နားလည္ေၾကကြဲစရာ ၊ႏွစ္သိမ္႔ေပး႐ွာတယ္။
ကြ်န္မရဲ႔ မ်က္ရည္နဲ႔၊ ကြ်န္မရဲ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ
သူ႔ေရာင္ျခည္ေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္ေပးရင္းေပါ႔။

ဒီလုိနဲ႔ပဲ၊ လမင္းဆီေရာက္သြားတဲ႔ လွ်ိဳ႔၀ွက္စကားေတြကုိ
တျခား ဘယ္သူမွ မၾကားႏိုင္ေတာ႔ဘူး
ခုတင္ တစ္ဖက္ျခမ္းက အေမွာင္ရိပ္ထဲမွာေတာ႔
သူ၊ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနတယ္
လမင္းနဲ႔ ကြ်န္မကုိ ေက်ာခုိင္းရင္းနဲ႔ေလ။


ၿမင္႔မိုးေအာင္

စကားတစ္ခြန္း

ေနမွႈ ထုိင္မႈ ဟာ

ၾကဳံရာမွာ ရွင္သန္ပြင္.ရတဲ.ေတာပန္းေလးေတြလုိ

ေျခာက္ေသြ.ျခင္းနဲ.စုိေျပေနရ

ရွည္လ်ားျခင္းနဲ.ပဲရွည္လ်ားရ။

အိမ္ျပန္မလာသူဟာ

ကြင္းျပင္ထဲမွာလည္း ရွိမေနခဲ.ဘူး

ဖြင္.ျပရင္လည္း

စိတ္ကုိျပန္ပိတ္လုိ.ရမွာ မဟုတ္ဘူး။

ဒီသစ္ကုိင္းက

ခုတ္ခ်မွ က်ဳိးက်မယ္. သစ္ကုိင္းပဲ။

ေအာင္ႏွင္းသစ္